Στην πόλωση του '89. Από τις διώξεις στις Αθωώσεις
Ο Γιώργος Ανωμερίτης λόγω της πολιτικής και επιχειρηματικής του δράσης βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα της πολιτικής της σκανδαλολογίας του 1988-89 που στόχο είχε την ανατροπή της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., την προσβολή της προσωπικότητας του Ανδρέα Παπανδρέου και των στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Έτσι το 1989, με πρωταγωνιστές τους Υπουργούς της Ν.Δ. Παλαιοκρασσά, Κράτσα, Μισαηλίδη, ξεκινάει η εκστρατεία της κατασυκοφάντησής του, στην οποία ενεργό μέρος πήρε και ο τότε διοικητής της ΕΚΤΕ Απ. Γεωργιάδης. Υποβάλλονται μηνύσεις εναντίον του και αρχίζει μια δικαστική περιπέτεια ανακρίσεων και δικών, οι οποίες παρά τις παρεμβάσεις που έγιναν από τους δικαστικούς μηχανισμούς του Προέδρου του Αρείου Πάγου Κόκκινου, οδήγησαν για όλες τις υποθέσεις σε πλήρη απαλλαγή και ομόφωνη αθώωση τον Γιώργο Ανωμερίτη και τους συνεργάτες του.
Οι κυριώτερες υποθέσεις ήταν:
Μήνυση Παλαιοκρασσά, Κράτσα, Μισαηλίδη και Γεωργιάδη κατά Προέδρου και μελών του Δ.Σ. της ΕΚΤΕ για τη ρύθμιση ξενοδοχειακών δανείων της "Ακτή Πλέπη Α.Ε.".
Μετά από την άθλια προφυλάκιση των μελών του Δ.Σ. και των ως ηθικών αυτουργών φερομένων Αρφάνη-Χιόνη από τον ανακριτή Χρ. Τζανερίκο, η υπόθεση εκδικάζεται στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων (1991) το οποίο ομοφώνως αθώωσε όλα τα μέλη του Δ.Σ. και τους ηθικούς αυτουργούς και με πλειοψηφία τα μέλη της διοίκησης Γ. Ανωμερίτη, διοικητή και Τ. Τζαβέλλα και Ι. Πατσιλινάκο, υποδιοικητές.
Ο μειοψηφίσας δικαστής Μπούτσικος, επιλέγεται Πρόεδρος Εφετών και ακολούθως Αεροπαγίτης αμέσως μετά τη δίκη.
Ο δικαστής Λουκάς Βιταλιώτης που υπήρξε αθωωτικός κατήγγηλε ότι επιέσθη και τελικά εδιώχθη γιατί δεν υπέκυψε σε πιέσεις της δικαστικής ηγεσίας. Τις διώξεις ασκεί ο Εισαγγελέας Χρ. Ντάκουρης 10 ημέρες πριν τις εκλογές του Απριλίου 1990 και ενώ ο Γ. Ανωμερίτης ηταν υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ στον Ν. Κυκλάδων, χωρίς ποτέ να προηγηθεί προανάκριση και τον κάλεσε σε κατάθεση. Ο Χρ. Ντάκουρης με ειδική διαδικασία μετά το 1990 τοποθετήθηκε στο Ελεγκτικό Συνέδριο.
Η πρόταση του Εισαγγελέα ήταν απαλλακτική για όλους. Μετά από Έφεση υπέρ του Νόμου από τον πρ. βασιλικό επίτροπο των στρατοδικείων της χούντας και τότε προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών Νικολοδήμο, η δίκη επαναλαμβάνεται στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων.
Η πρόταση του Εισαγγελέα ήταν απαλλακτική και η απόφαση του δικαστηρίου ομόφωνα αθωωτική.
Δίκη στο πενταμελές Εφετείο με το προεδρίο της ΟΤΟΕ | Με τους Υποδιοικητές Τ. Τζαβέλλα και Ι. Πατσιλινάκο |
Μήνυση Απ. Γεωργιάδη κατά Ανωμερίτη και Δ.Σ. ΕΚΤΕ για ρύθμιση υπόθεσης αντιδικίας της Τράπεζας με την κατασκευαστική εταιρία Μπακάλμπασης. Μετά από πολύμηνες ανακρίσεις εξεδόθη απαλλακτικό βούλευμα.
Μήνυση Απ. Γεωργιάδη κατά Ανωμερίτη και Δ.Σ. ΕΚΤΕ για την αγορά και κατασκευή Μηχανογραφικού Κέντρου της Τράπεζας στην Καλλιθέα. Μετά από πολύμηνες ανακρίσεις εξεδόθη απαλλακτικό βούλευμα.
Μήνυση Απ. Γεωργιάδη κατά Ανωμερίτη, Υποδιοικητών και Δ/ντων ΕΚΤΕ για τις προσλήψεις της περιόδου 1988-89. Μετά από δίκη σε Τριμελές Εφετείο Αθήνας εξεδόθη ομόφωνη αθωωτική απόφαση.
Μήνυση κατά διοίκησης ΕΚΤΕ και στελεχών της Τράπεζας για την υπόθεση του κλεισίματος των γραφείων αντιπροσωπείας της ΕΚΤΕ στις ΗΠΑ. Μετά από πολύμηνες ανακρίσεις εξεδόθη απαλλακτικό βούλευμα για όλους.
Μηνυτήρια αναφορά κατά Λαμπρόπουλου-Ανωμερίτη για υποθέσεις της Αγροτικής Ασφαλιστικής από τη μετέπειτα διοίκησή της. Μετά από πολύμηνες ανακρίσεις εξεδόθη απαλλακτικό βούλευμα.
Για το θέμα σχέσεων ΔΕΚΟ με την Τράπεζα Κρήτης έγιναν ανακρίσεις εναντίον των Ανωμερίτη-Χρύση ως διοίκησης του ΟΑΕ για καταθέσεις του ΟΑΕ στην Τράπεζα Κρήτης την περίοδο 1985-87. Εξεδόθη απαλλακτικό βούλευμα και για τους δύο το 1989.
Μηνυτήρια αναφορά Χρ. Τζανερίκου, Κράτσα, Μισαηλίδη, Μάστορα Ι. (εκδότη της εφημερίδας "Ελεύθερος") για συκοφαντική δυσφήμιση μετά από αναβολές δεν εκδικάστηκαν. Για τις διώξεις αυτές έχουν ήδη δημοσιευθεί κείμενα σε βιβλία που έχουν εκδοθεί (Λυγερός, Πανάς, κ.λπ.) καθώς και σε χιλιάδες σελίδες δημοσιευμάτων στις εφημερίδες της εποχής εκείνης.
Οι υποθέσεις της ΕΚΤΕ για τις ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων τραπεζικών δανείων με διαγραφή των τόκων εξ' ανατοκισμού (πανωτόκια) υπήρξαν αποφάσεις πρωτοπόρες. Με τις δίκες Ανωμερίτη ήρθαν στην επικαιρότητα δύο μεγάλα θέματα: (α) η νομιμότητα ανατοκισμού των τόκων και η συχνότητα ανατοκισμού (πανωτόκια) και (β) η ποινική ευθύνη των τραπεζιτών στη ρύθμιση δανείων. Για το πρώτο θέμα η εξέλιξη νομοθετική και δικαστική δικαίωσε τις απόψεις Ανωμερίτη για τα πανωτόκια (Αποφάσεις Αρείου Πάγου, Νόμοι Βουλής), ενώ για το δεύτερο υπήρξαν ευρύτατες μελέτες και αναφορές. Το "σύνδρομο Ανωμερίτη" έγινε case study σε Τραπεζικά Ινστιτούτα.
Μετά απο δεκάδες ανακρίσεων, δικών, συκοφαντιών και φυλακίσεων οι Αποφάσεις του δικαιώθηκαν ιστορικά.