ΠΑ.ΣΟ.Κ.
8η ΣΥΝΟΔΟΣ Βουλιαγμένη 07-11-1998
ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Παρέμβαση
ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗ
1. Από την επόμενη ημέρα των εκλογών χαρακτήρισα το αποτέλεσμά τους, ως «ήττα της αυτοδιοίκησης». Τον χαρακτηρισμό αυτόν τον έδωσα, γιατί πιστεύω, ότι σημασία δεν έχει αν χάσαμε κάποιες νομαρχίες ή αν κερδίσαμε κάποιους δήμους, αλλά γιατί με τον τρόπο που χειριστήκαμε πολιτικά και κομματικά την όλη υπόθεση οδηγήσαμε σε ήττα τον ίδιο τον θεσμό της αποκέντρωσης και της αυτοδιοίκησης.
Σήμερα, αντί να κάνουμε σύνθετους υπολογισμούς, για να προσδιορίσουμε τα ποσοστά απώλειας σε τυχόν εθνικές εκλογές, θα ήταν καλύτερο, να ξεκαθαρίσουμε ορισμένους πολιτικούς στόχους, που μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες ανάκαμψης και αναστροφής.
2. Το πρώτο θέμα είναι η οριστικοποίηση της ανακατανομής της εξουσίας μεταξύ των τεσσάρων βαθμίδων της διοικητικής οργάνωσης του κράτους. Ακριβώς επειδή εμείς προωθήσαμε και στηρίζουμε την αποκέντρωση και την αυτοδιοίκηση, οφείλουμε πρώτοι να κατανοήσουμε ότι οι πολιτικοί μας στόχοι (δημοκρατία - ανάπτυξη) θα προωθηθούν αν ολοκληρώσουμε το θεσμικό πλαίσιο, χωρίς κομματικά δεκανίκια και βουλευτοκρατικές πατερίτσες.
Οφείλουμε να αποδεχθούμε ότι η αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να αποτελεί το «μακρύ χέρι» της κεντρικής πολιτικής ή κομματικής γραφειοκρατίας, ούτε οι άρχοντές της να εκλέγονται, επειδή πήραν μέσα από μηχανισμούς κάποιο χρίσμα. Τόσο το 1994, όσο και στο Ναύπλιο «κατέθεσα γραπτή πρόταση για την απεμπλοκή μας από την διαδικασία χρισμάτων στους δήμους. Παρ' ότι υιοθετήθηκε από το Ε.Γ., τελικά δεν τηρήθηκε. Κάποια στιγμή πιστεύω ότι θα κατανοήσουμε, ότι κόμμα και κοινωνία έχουν πια λιγοστούς δεσμούς και ότι κάθε είδος χρίσματος, θεωρείται επιβολή απόφασης και προκαλεί.
Οφείλουμε να λειτουργήσουμε τις διαφορετικές εξουσίες, να τις αφήσουμε να δραστηριοποιηθούν αυτόνομα, μέσα στα πλαίσια ενός εθνικού συστήματος έλεγχου.
3. Το δεύτερο θέμα είναι οι πολιτικές διαχωριστικές γραμμές. Απλοποιώντας τα θέματα σε σχέση με τις πολιτικές άλλων κομμάτων και εστιάζοντάς τα στα μακρομεγέθη της σταθεροποίησης έχουμε προκαλέσει σύγχυση στους πολίτες όσον αφορά τους στρατηγικούς μας στόχους προς την τρίτη φάση της ΟΝΕ και την υιοθέτηση του Ευρώ.
Οφείλουμε στα πλαίσια του ιδεολογικοπολιτικών σοσιαλιστικών δημοκρατικών ιδεών μας, παράλληλα με την κατανόηση του «μονοδρομικού στόχου» ως εθνικού σκοπού, να καταδείξουμε τους δικούς μας δρόμους της δίκαιης κατανομής των βαρών και του πλούτου. Οφείλουμε κάθε μέρα να αποδεικνύουμε, ότι οι πολιτικές μας μέσα σ΄ αυτήν τη διαδρομή, είναι πολλές και μεταβλητές, και ότι στη δύσκολη αυτή πορεία θα φθάσουμε όλοι μαζί στο τέρμα και όχι μόνο μια κοινωνία, η οποία μόνο κατά τα 2/3 θα έχει τις αντοχές. Οφείλουμε τέλος, χειροπιαστά να καταδείξουμε ότι σ΄ αυτήν την πορεία εμείς νοιαζόμαστε για τους ανθρώπους της εργασίας και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, ενώ προς την ίδια πορεία η συντηρητική παράταξη νοιάζεται μόνο για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Οφείλουμε απέναντι στο «οικονομικό ορθό» να ορθώσουμε το «κοινωνικά δίκαιο». Με τις πολιτικές μας στην πράξη να δείχνουμε ότι ο δικός μας δρόμος προς την ΟΝΕ, δεν είναι ίδιος με τον δεξιό τρόπο της συντηρητικής παράταξης.
4. Το τρίτο θέμα είναι η ανόρθωση των ιδεολογικών και πολιτικών σημαιών μας απέναντι στην παγκοσμιοποιημένη δικτατορία της νεοφιλελεύθερης άναρχης αγοράς. Οφείλουμε να καταδείξουμε ότι θα συμμετάσχουμε δυναμικά στην παγκόσμια αγορά προϊόντων και υπηρεσιών, αλλά ότι θα ορθώσουμε ελέγχους στην διακίνηση των βραχυπρόθεσμων κερδοσκοπικών κεφαλαίων, που απειλούν πλέον όχι το οικονομικό σύστημα, αλλά ακόμα και τις δημοκρατικές και κοινωνικές μας κατακτήσεις- Απέναντι στην εικονική οικονομία των ολίγων του πλούτου, οφείλουμε να στηρίξουμε την πραγματική οικονομία των πολλών του μόχθου. Οφείλουμε να ξαναεπεξεργασθούμε τις βασικές μας πολιτικές για τη βιώσιμη ανάπτυξη και το οικοσύστημα, τους τρόπους με τους οποίους προωθούμε τους όρους μιας καινούργιας πολιτικής οικονομίας.
5. Το τέταρτο θέμα είναι η ανατροπή της εικόνας του διχασμένου κόμματος.
Προς αυτήν την κατεύθυνση όλοι έχουμε πει πολλά ωραία λόγια, αλλά συνήθως κάνουμε μάλλον πολλές παραλείψεις. Όσοι υπηρετούμε για πολλά χρόνια τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, όσοι έχουμε συνείδηση του συνόλου, και της συνέχειας οφείλουμε να εμποδίσουμε ακραίες φωνές που μπορούν να υπονομεύσουν την ενότητά μας. Πρόεδρος και Κ.Ε., οφείλουν να επεξεργαστούν θέσεις και προτάσεις, μέχρι το Συνέδριο, που θα μπορούν ιδεολογικά, πολιτικά, καταστατικά να εφαρμοστούν από την επόμενη ακριβώς μέρα, επιφέροντας βαθιές τομές στο κόμμα και στην Κυβέρνηση.
Το κόμμα δεν μπορεί να γίνει όργανο καμιάς ηγετικής ομάδας, ούτε όμηρος συνασπισμού ηγετικών ομάδων. Η μεγάλη πλειοψηφία των μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και της Κεντρικής Επιτροπής, και των ενδιάμεσων στελεχών, έχουν βαρεθεί τις ταμπέλες σκοπιμότητάς των ιστορικών μεγαλομετόχων του κόμματος.
Από σήμερα μέχρι το Συνέδριο, οφείλουμε όλοι να συμβάλλουμε μέσα από τις διαφορετικότητές μας, σε ενότητας δράσης και θέσεων, με μοναδικό στόχο την ενότητα και συσπείρωση της παράταξης.
Μόνο ένα τέτοιο, μπορεί να συσπειρώσει τις δυνάμεις της Αριστεράς, να στρέψει το πολιτικό κλίμα που δημιουργήθηκε μετά την υποχώρηση των δυνάμεών μας στις τελευταίες εκλογές. Είμαι βέβαιος ότι θα συνθέσουμε ένα ενωτικό αύριο. Το απαιτεί το εθνικό συμφέρον και οι κοινωνικές δυνάμεις που μας στηρίζουν.
Αν παρ'ελπίδα όμως οι λίγοι, από όλες τις πλευρές, επιχειρήσουν ρήξεις, να ξέρουν ότι απέναντί τους θα βρουν τη μεγάλη πλειοψηφία των ενδιάμεσων ανένταχτων στελεχών, που έχουν μάθει να πηγαίνουν στο σπίτι τους, που έχουν μάθει να μάχονται για την παράταξη, να τραβούν το δρόμο των συμφερόντων του λαού.