Page 13 - Γιώργος Ανωμερίτης

 την έλλειψη επενδυτικού ενδιαφέροντος για τέτοιου

είδους υποδομές κ.λ.π.

Οι επιλογές ιδιωτικοποίησης είναι θεωρητικά δυο:

 Η λύση της πώλησης του συνόλου των μετοχών

της λιμενικής εταιρείας σε ιδιώτη.

 Η λύση των παραχωρήσεων υποδομών ή

δραστηριοτήτων.

Η πρώτη λύση δεν εφαρμόζεται πλέον πουθενά, όχι μόνο σε

ευρωπαϊκά λιμάνια, αλλά και παγκοσμίως. Και όπου

εφαρμόσθηκε (π.χ. στη Μ. Βρετανία επί Θάτσερ σε 3 λιμάνια)

οδήγησε σε αποτυχία. Το αξίωμα ότι στα λιμάνια πρέπει να
αποκλείεται το σχήμα του (κρατικού ή ιδιωτικού) μονοπωλίου

ισχύει πλέον παγκοσμίως.

Οι επιλογές ιδιωτικοποίησης, οι οποίες μπορούν να

προωθηθούν λόγω και της οικονομικής κρίσης και των
δεσμεύσεων της χώρας πρέπει να συνδυάζουν τρεις συνθήκες:

α. να εισφέρουν άμεσα έσοδα στο ΤΑΙΠΕΔ

β. να στηρίζουν τις προοπτικές ανάπτυξης και

γ. να είναι συμβατές με το εθνικό και κοινοτικό Δίκαιο

12. ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ

η οποία να ικανοποιεί και τις τρεις προηγούμενες συνθήκες.

1. Άμεση μεταρρύθμιση του ελληνικού λιμενικού
συστήματος στα πλαίσια των άρθρων 39 του

Ν.4150/2013 για τη δημιουργία Κεντρικών Λιμενικών

Δικτύων

2. Αύξηση του ΜΚ του ΟΛΠ Α.Ε., σύμφωνα με το άρθρο

40 του Ν.4150/2013 και δημιουργία του Αττικού Λιμενικού

Συστήματος

13